春暖赠梅喜作二首 其一

春暖赠梅喜作二首 其一原文：

博览群书贯九经，凤凰池上敢峥嵘。殿前曾献升平策，独占鳌头第一名。小官姓范名仲淹，字希文。生而寒门，长居白屋，曾于僧舍讲书，受清贫苦进学业，一举进士及第，除翰林秘书教授。因母丧去官，复起之后，迁吏部员外郎，权知开封府事。小官轻财好士，养其四方游士。治义田千亩于吴中，疏远宗族，皆有赡给。每临政事，决断不滞，明其黜陡。如有班部监司，不才官吏，一笔勾消，永不叙用。圣人知小官访察精审，举荐无差。官拜天章阁待制之职。今有延安府等处官吏酷虐，枉屈良民。奉圣人的命，差监察廉使李圭，驰驿为巡按决狱。此人廉洁清干，则今日便着李圭，直至延安府等处，清理文卷，走一遭去。则为他志节坚刚守四方，廉能公正作贤良。滥官污吏除民害，决断分明献表章，博览诗书立业成，名标金榜受皇恩。为官正直于家国，永保皇图享太平。小官乃府经历是也，幼习儒业，颐看诗书，虽然未到三公位，也是皇家忠孝臣。小官在此相府，为其首领，府衙宰相，每朝差委，岂敢差错半毫分。当今圣主，皇恩宽厚，雨露增加，为因八府宰相，办事辛勤，赐御酒百瓶，汤羊十只，犒劳八府宰相，遣小官安排筵宴。张千，与我唤个厨子来，打料帐。理会的。这里有个厨子，最干净伶俐。我试叫他者。厨子在家么？我做厨子实是标，偏能蒸作快烹炰。诸般品物全不爱，只在人家偷胡椒。自家厨子的便是。那个叫我哩，我去看者。阿哥唤我做甚么？经历大人唤你做些儿生活哩。小人便去。可早来到衙门首也。你则在这里，我报复去。相公，厨子来了也。着他过来。厨子，着你过去。相公，唤小人有甚么生活做？兀那厨子，今有八府宰相，在省堂筵宴，唤你来打个料帐。八府大人的分饭烧割汤品添换不许少了。你怎生摆布，你说，我试听。先买一只好羊者。相公，如今好肥羊得买。怎生得买？七个沙板钱买一只。重一百二十斤，大尾子绵羊至(...)
主人当行觞，坐者长寿遽何央。
肌肤绰约真仙子，来伴冰霜。洗尽铅黄。素面初无一点妆。
梦天：梦游天上。老兔寒蟾：神话传说中住在月宫里的动物。屈原《天问》中曾提到月中有兔。《淮南子·览冥训》中有后羿的妻子姮娥偷吃神药，飞入月宫变成蟾的故事。汉乐府《董逃行》中的“白兔捣药长跪虾蟆丸”，说的就是月中的白兔和蟾蜍。此句是说在一个幽冷的月夜，阴云四合，空中飘洒下阵阵寒雨，就像兔和蟾在哭泣。云楼句：忽然云层变幻，月亮的清白色的光斜穿过云隙，把云层映照得像海市蜃楼一样。玉轮句：月亮带着光晕，像被露水打湿了似的。鸾佩：雕刻着鸾凤的玉佩，此代指仙女。桂香陌《酉阳杂俎》卷一：“旧言月中有桂，有蟾蜍，故异书言月桂高五百丈，下有一人常斫之，树创随合。”此句是诗人想象自己在月宫中桂花飘香的路上遇到了仙女。三山：指海上的三座神山蓬莱、方丈、瀛洲。这里却指东海上的三座山。齐州：中州，即中国。《尚书·禹贡》言中国有九州。这两句说在月宫俯瞰中国，九州小得就像九个(...)
通观全词，没有写一句惜别的话，没有强烈激切的抒情。将情感融入景物， 此词上片写送别情景，以景色作为笛声的背景，情景交融地渲染出送别时的感伤氛围。下片运用叠句造境传情，想象次日分别的情景，大大扩展了离情别绪的空间。如此虚实结合，渲染出一种强烈的情感氛围，使读者受到极强的艺术感染这是本词的艺术魅力所在。在众多的景物之中，又挑出一二件，直接赋予它们生命，起到画龙点睛的作用，使所有的自然物都生气勃勃，整个艺术画面都活跃起来，这是本词的艺术特色。上片用“愁”写烟，使新月也带上了强烈的感情色彩；下片用“送”状柳絮，使之与东去的流水对比而生情。而“愁烟”和“飞絮”在形态上又有共同之处，它们都是飘忽不定、迷迷蒙蒙的自然物；它们轻虚空灵，似乎毫无重量，不可捕捉，但又能无限扩散，弥漫整个宇宙，用它们象征人世的漂泊不定，传达出迷蒙怅惘、拂之不去的眷恋之情，那是再妙不过的了。但作者似乎是随手占来，毫不费力，只道眼前所见，显得极其自然。这正是词人的高超之处。
[1]选自《经进东坡文集事略》卷一(《四部丛刊》本），这篇散文作于宋神宗元丰五年（1082），在此之前苏轼因乌台诗案（元丰二年）被贬谪黄州（今湖北黄冈）。因后来还写过一篇同题的赋，故称此篇为《前赤壁赋》，十月十五日写的那篇为《后赤壁赋》。赤壁：实为黄州赤鼻矶，并不是三国时期赤壁之战的旧址，当地人因音近亦称之为赤壁，苏轼知道这一点，将(...)
“旅雁上云归紫塞，家人钻火用青枫。秦城楼阁烟花里，汉主山河锦锈中。”诗人由上联蹴鞠秋千等物事巧妙转入对景物的描写，情感也逐级上升到新的高度。春来了，去冬南来的雁阵又纷纷穿云北去，赶赴北国的家园；四野人家也纷纷钻青枫取火，一片清明风光。诗人从高下两个角度取景。紫塞，北地边关，诗人用此代北方的京华长安。南鸟北归有期，迁客返京无望，可谓人惭北鸟。古人钻木取火，四时各异其木，其后仅于寒食后一日为之，成为沿袭故俗遗迹。春季当用榆柳，荆楚却用青枫，足见异地异俗，更易令人想到《招魂》中的句子：“湛湛江水兮上有枫，目极千里兮伤春心。”这与诗人当时心绪是极合拍的。北方紫塞，楚中枫火，两两相隔，山高水远，诗人之心禁不住越过千山万水，飞到了魂牵梦绕的故都京华。长安的楼阁一定早掩映于阳春三月迷离朦胧的轻烟花雨中了吧？那奇瑰高峻的山河也早应万紫千红，一片锦绣了。诗人想念京华之深，欲归故都之切，在(...)
三四句具体回述失意的缘由。“不才明主弃”，感情十分复杂，有反语的性质而又不尽是反语。诗人自幼抱负非凡，“执鞭慕夫子，捧檄怀毛公，感激遂弹冠，安能守固穷！”他也自赞“词(...)
志怀逝兮心懰栗，纡余辔兮踌躇。
“何处合成愁？离人心上秋。”两句一问一答，开篇即出(...)
除了从侧面摹写形象外，本篇还善于从侧面表达意图，这主要是指第三解罗敷夸夫的内容。对这段内容，人们有两种理解：一种认为诗中“夫婿”是罗敷实指其夫，另一种意见是罗敷虚设一夫，更有人断定这一段是诗中的糟粕。“夫婿”究竟是实指还是虚设，这是弄不明白的问题，不过这并不重要。重要的倒是应该弄清楚：罗敷当时为何要讲这番话?意图何在?她集中夸赞自己丈夫的尊贵和美好，这显然是有明显的针对性。因为调戏她的是一位怀有特殊优越感的太守，罗敷说自己丈夫尊贵，则使其优越感变得可笑；又因为太守看中她的是美色，罗敷说自己丈夫美好，实际(...)
笛中闻折柳，

春暖赠梅喜作二首 其一拼音解读：

bó lǎn qún shū guàn jiǔ jīng ，fèng huáng chí shàng gǎn zhēng róng 。diàn qián céng xiàn shēng píng cè ，dú zhàn áo tóu dì yī míng 。xiǎo guān xìng fàn míng zhòng yān ，zì xī wén 。shēng ér hán mén ，zhǎng jū bái wū ，céng yú sēng shě jiǎng shū ，shòu qīng pín kǔ jìn xué yè ，yī jǔ jìn shì jí dì ，chú hàn lín mì shū jiāo shòu 。yīn mǔ sàng qù guān ，fù qǐ zhī hòu ，qiān lì bù yuán wài láng ，quán zhī kāi fēng fǔ shì 。xiǎo guān qīng cái hǎo shì ，yǎng qí sì fāng yóu shì 。zhì yì tián qiān mǔ yú wú zhōng ，shū yuǎn zōng zú ，jiē yǒu shàn gěi 。měi lín zhèng shì ，jué duàn bú zhì ，míng qí chù dǒu 。rú yǒu bān bù jiān sī ，bú cái guān lì ，yī bǐ gōu xiāo ，yǒng bú xù yòng 。shèng rén zhī xiǎo guān fǎng chá jīng shěn ，jǔ jiàn wú chà 。guān bài tiān zhāng gé dài zhì zhī zhí 。jīn yǒu yán ān fǔ děng chù guān lì kù nuè ，wǎng qū liáng mín 。fèng shèng rén de mìng ，chà jiān chá lián shǐ lǐ guī ，chí yì wéi xún àn jué yù 。cǐ rén lián jié qīng gàn ，zé jīn rì biàn zhe lǐ guī ，zhí zhì yán ān fǔ děng chù ，qīng lǐ wén juàn ，zǒu yī zāo qù 。zé wéi tā zhì jiē jiān gāng shǒu sì fāng ，lián néng gōng zhèng zuò xián liáng 。làn guān wū lì chú mín hài ，jué duàn fèn míng xiàn biǎo zhāng ，bó lǎn shī shū lì yè chéng ，míng biāo jīn bǎng shòu huáng ēn 。wéi guān zhèng zhí yú jiā guó ，yǒng bǎo huáng tú xiǎng tài píng 。xiǎo guān nǎi fǔ jīng lì shì yě ，yòu xí rú yè ，yí kàn shī shū ，suī rán wèi dào sān gōng wèi ，yě shì huáng jiā zhōng xiào chén 。xiǎo guān zài cǐ xiàng fǔ ，wéi qí shǒu lǐng ，fǔ yá zǎi xiàng ，měi cháo chà wěi ，qǐ gǎn chà cuò bàn háo fèn 。dāng jīn shèng zhǔ ，huáng ēn kuān hòu ，yǔ lù zēng jiā ，wéi yīn bā fǔ zǎi xiàng ，bàn shì xīn qín ，cì yù jiǔ bǎi píng ，tāng yáng shí zhī ，kào láo bā fǔ zǎi xiàng ，qiǎn xiǎo guān ān pái yàn yàn 。zhāng qiān ，yǔ wǒ huàn gè chú zǐ lái ，dǎ liào zhàng 。lǐ huì de 。zhè lǐ yǒu gè chú zǐ ，zuì gàn jìng líng lì 。wǒ shì jiào tā zhě 。chú zǐ zài jiā me ？wǒ zuò chú zǐ shí shì biāo ，piān néng zhēng zuò kuài pēng páo 。zhū bān pǐn wù quán bú ài ，zhī zài rén jiā tōu hú jiāo 。zì jiā chú zǐ de biàn shì 。nà gè jiào wǒ lǐ ，wǒ qù kàn zhě 。ā gē huàn wǒ zuò shèn me ？jīng lì dà rén huàn nǐ zuò xiē ér shēng huó lǐ 。xiǎo rén biàn qù 。kě zǎo lái dào yá mén shǒu yě 。nǐ zé zài zhè lǐ ，wǒ bào fù qù 。xiàng gōng ，chú zǐ lái le yě 。zhe tā guò lái 。chú zǐ ，zhe nǐ guò qù 。xiàng gōng ，huàn xiǎo rén yǒu shèn me shēng huó zuò ？wū nà chú zǐ ，jīn yǒu bā fǔ zǎi xiàng ，zài shěng táng yàn yàn ，huàn nǐ lái dǎ gè liào zhàng 。bā fǔ dà rén de fèn fàn shāo gē tāng pǐn tiān huàn bú xǔ shǎo le 。nǐ zěn shēng bǎi bù ，nǐ shuō ，wǒ shì tīng 。xiān mǎi yī zhī hǎo yáng zhě 。xiàng gōng ，rú jīn hǎo féi yáng dé mǎi 。zěn shēng dé mǎi ？qī gè shā bǎn qián mǎi yī zhī 。zhòng yī bǎi èr shí jīn ，dà wěi zǐ mián yáng zhì (...)
zhǔ rén dāng háng shāng ，zuò zhě zhǎng shòu jù hé yāng 。
jī fū chāo yuē zhēn xiān zǐ ，lái bàn bīng shuāng 。xǐ jìn qiān huáng 。sù miàn chū wú yī diǎn zhuāng 。
mèng tiān ：mèng yóu tiān shàng 。lǎo tù hán chán ：shén huà chuán shuō zhōng zhù zài yuè gōng lǐ de dòng wù 。qū yuán 《tiān wèn 》zhōng céng tí dào yuè zhōng yǒu tù 。《huái nán zǐ ·lǎn míng xùn 》zhōng yǒu hòu yì de qī zǐ héng é tōu chī shén yào ，fēi rù yuè gōng biàn chéng chán de gù shì 。hàn lè fǔ 《dǒng táo háng 》zhōng de “bái tù dǎo yào zhǎng guì xiā má wán ”，shuō de jiù shì yuè zhōng de bái tù hé chán chú 。cǐ jù shì shuō zài yī gè yōu lěng de yuè yè ，yīn yún sì hé ，kōng zhōng piāo sǎ xià zhèn zhèn hán yǔ ，jiù xiàng tù hé chán zài kū qì 。yún lóu jù ：hū rán yún céng biàn huàn ，yuè liàng de qīng bái sè de guāng xié chuān guò yún xì ，bǎ yún céng yìng zhào dé xiàng hǎi shì shèn lóu yī yàng 。yù lún jù ：yuè liàng dài zhe guāng yūn ，xiàng bèi lù shuǐ dǎ shī le sì de 。luán pèi ：diāo kè zhe luán fèng de yù pèi ，cǐ dài zhǐ xiān nǚ 。guì xiāng mò 《yǒu yáng zá zǔ 》juàn yī ：“jiù yán yuè zhōng yǒu guì ，yǒu chán chú ，gù yì shū yán yuè guì gāo wǔ bǎi zhàng ，xià yǒu yī rén cháng zhuó zhī ，shù chuàng suí hé 。”cǐ jù shì shī rén xiǎng xiàng zì jǐ zài yuè gōng zhōng guì huā piāo xiāng de lù shàng yù dào le xiān nǚ 。sān shān ：zhǐ hǎi shàng de sān zuò shén shān péng lái 、fāng zhàng 、yíng zhōu 。zhè lǐ què zhǐ dōng hǎi shàng de sān zuò shān 。qí zhōu ：zhōng zhōu ，jí zhōng guó 。《shàng shū ·yǔ gòng 》yán zhōng guó yǒu jiǔ zhōu 。zhè liǎng jù shuō zài yuè gōng fǔ kàn zhōng guó ，jiǔ zhōu xiǎo dé jiù xiàng jiǔ gè (...)
tōng guān quán cí ，méi yǒu xiě yī jù xī bié de huà ，méi yǒu qiáng liè jī qiē de shū qíng 。jiāng qíng gǎn róng rù jǐng wù ， cǐ cí shàng piàn xiě sòng bié qíng jǐng ，yǐ jǐng sè zuò wéi dí shēng de bèi jǐng ，qíng jǐng jiāo róng dì xuàn rǎn chū sòng bié shí de gǎn shāng fēn wéi 。xià piàn yùn yòng dié jù zào jìng chuán qíng ，xiǎng xiàng cì rì fèn bié de qíng jǐng ，dà dà kuò zhǎn le lí qíng bié xù de kōng jiān 。rú cǐ xū shí jié hé ，xuàn rǎn chū yī zhǒng qiáng liè de qíng gǎn fēn wéi ，shǐ dú zhě shòu dào jí qiáng de yì shù gǎn rǎn zhè shì běn cí de yì shù mèi lì suǒ zài 。zài zhòng duō de jǐng wù zhī zhōng ，yòu tiāo chū yī èr jiàn ，zhí jiē fù yǔ tā men shēng mìng ，qǐ dào huà lóng diǎn jīng de zuò yòng ，shǐ suǒ yǒu de zì rán wù dōu shēng qì bó bó ，zhěng gè yì shù huà miàn dōu huó yuè qǐ lái ，zhè shì běn cí de yì shù tè sè 。shàng piàn yòng “chóu ”xiě yān ，shǐ xīn yuè yě dài shàng le qiáng liè de gǎn qíng sè cǎi ；xià piàn yòng “sòng ”zhuàng liǔ xù ，shǐ zhī yǔ dōng qù de liú shuǐ duì bǐ ér shēng qíng 。ér “chóu yān ”hé “fēi xù ”zài xíng tài shàng yòu yǒu gòng tóng zhī chù ，tā men dōu shì piāo hū bú dìng 、mí mí méng méng de zì rán wù ；tā men qīng xū kōng líng ，sì hū háo wú zhòng liàng ，bú kě bǔ zhuō ，dàn yòu néng wú xiàn kuò sàn ，mí màn zhěng gè yǔ zhòu ，yòng tā men xiàng zhēng rén shì de piāo bó bú dìng ，chuán dá chū mí méng chàng wǎng 、fú zhī bú qù de juàn liàn zhī qíng ，nà shì zài miào bú guò de le 。dàn zuò zhě sì hū shì suí shǒu zhàn lái ，háo bú fèi lì ，zhī dào yǎn qián suǒ jiàn ，xiǎn dé jí qí zì rán 。zhè zhèng shì cí rén de gāo chāo zhī chù 。
[1]xuǎn zì 《jīng jìn dōng pō wén jí shì luè 》juàn yī (《sì bù cóng kān 》běn ），zhè piān sàn wén zuò yú sòng shén zōng yuán fēng wǔ nián （1082），zài cǐ zhī qián sū shì yīn wū tái shī àn （yuán fēng èr nián ）bèi biǎn zhé huáng zhōu （jīn hú běi huáng gāng ）。yīn hòu lái hái xiě guò yī piān tóng tí de fù ，gù chēng cǐ piān wéi 《qián chì bì fù 》，shí yuè shí wǔ rì xiě de nà piān wéi 《hòu chì bì fù 》。chì bì ：shí wéi huáng zhōu chì bí jī ，bìng bú shì sān guó shí qī chì bì zhī zhàn de jiù zhǐ ，dāng dì rén yīn yīn jìn yì chēng zhī wéi chì bì ，sū shì zhī dào zhè yī diǎn ，jiāng (...)
“lǚ yàn shàng yún guī zǐ sāi ，jiā rén zuàn huǒ yòng qīng fēng 。qín chéng lóu gé yān huā lǐ ，hàn zhǔ shān hé jǐn xiù zhōng 。”shī rén yóu shàng lián cù jū qiū qiān děng wù shì qiǎo miào zhuǎn rù duì jǐng wù de miáo xiě ，qíng gǎn yě zhú jí shàng shēng dào xīn de gāo dù 。chūn lái le ，qù dōng nán lái de yàn zhèn yòu fēn fēn chuān yún běi qù ，gǎn fù běi guó de jiā yuán ；sì yě rén jiā yě fēn fēn zuàn qīng fēng qǔ huǒ ，yī piàn qīng míng fēng guāng 。shī rén cóng gāo xià liǎng gè jiǎo dù qǔ jǐng 。zǐ sāi ，běi dì biān guān ，shī rén yòng cǐ dài běi fāng de jīng huá zhǎng ān 。nán niǎo běi guī yǒu qī ，qiān kè fǎn jīng wú wàng ，kě wèi rén cán běi niǎo 。gǔ rén zuàn mù qǔ huǒ ，sì shí gè yì qí mù ，qí hòu jǐn yú hán shí hòu yī rì wéi zhī ，chéng wéi yán xí gù sú yí jì 。chūn jì dāng yòng yú liǔ ，jīng chǔ què yòng qīng fēng ，zú jiàn yì dì yì sú ，gèng yì lìng rén xiǎng dào 《zhāo hún 》zhōng de jù zǐ ：“zhàn zhàn jiāng shuǐ xī shàng yǒu fēng ，mù jí qiān lǐ xī shāng chūn xīn 。”zhè yǔ shī rén dāng shí xīn xù shì jí hé pāi de 。běi fāng zǐ sāi ，chǔ zhōng fēng huǒ ，liǎng liǎng xiàng gé ，shān gāo shuǐ yuǎn ，shī rén zhī xīn jìn bú zhù yuè guò qiān shān wàn shuǐ ，fēi dào le hún qiān mèng rào de gù dōu jīng huá 。zhǎng ān de lóu gé yī dìng zǎo yǎn yìng yú yáng chūn sān yuè mí lí méng lóng de qīng yān huā yǔ zhōng le ba ？nà qí guī gāo jun4 de shān hé yě zǎo yīng wàn zǐ qiān hóng ，yī piàn jǐn xiù le 。shī rén xiǎng niàn jīng huá zhī shēn ，yù guī gù dōu zhī qiē ，zài (...)
sān sì jù jù tǐ huí shù shī yì de yuán yóu 。“bú cái míng zhǔ qì ”，gǎn qíng shí fèn fù zá ，yǒu fǎn yǔ de xìng zhì ér yòu bú jìn shì fǎn yǔ 。shī rén zì yòu bào fù fēi fán ，“zhí biān mù fū zǐ ，pěng xí huái máo gōng ，gǎn jī suí dàn guàn ，ān néng shǒu gù qióng ！”tā yě zì zàn “cí (...)
zhì huái shì xī xīn liú lì ，yū yú pèi xī chóu chú 。
“hé chù hé chéng chóu ？lí rén xīn shàng qiū 。”liǎng jù yī wèn yī dá ，kāi piān jí chū (...)
chú le cóng cè miàn mó xiě xíng xiàng wài ，běn piān hái shàn yú cóng cè miàn biǎo dá yì tú ，zhè zhǔ yào shì zhǐ dì sān jiě luó fū kuā fū de nèi róng 。duì zhè duàn nèi róng ，rén men yǒu liǎng zhǒng lǐ jiě ：yī zhǒng rèn wéi shī zhōng “fū xù ”shì luó fū shí zhǐ qí fū ，lìng yī zhǒng yì jiàn shì luó fū xū shè yī fū ，gèng yǒu rén duàn dìng zhè yī duàn shì shī zhōng de zāo pò 。“fū xù ”jiū jìng shì shí zhǐ hái shì xū shè ，zhè shì nòng bú míng bái de wèn tí ，bú guò zhè bìng bú zhòng yào 。zhòng yào de dǎo shì yīng gāi nòng qīng chǔ ：luó fū dāng shí wéi hé yào jiǎng zhè fān huà ?yì tú hé zài ?tā jí zhōng kuā zàn zì jǐ zhàng fū de zūn guì hé měi hǎo ，zhè xiǎn rán shì yǒu míng xiǎn de zhēn duì xìng 。yīn wéi diào xì tā de shì yī wèi huái yǒu tè shū yōu yuè gǎn de tài shǒu ，luó fū shuō zì jǐ zhàng fū zūn guì ，zé shǐ qí yōu yuè gǎn biàn dé kě xiào ；yòu yīn wéi tài shǒu kàn zhōng tā de shì měi sè ，luó fū shuō zì jǐ zhàng fū měi hǎo ，shí jì (...)
dí zhōng wén shé liǔ ，

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

笛中闻折柳，
这首词叙离情别恨。从词意上看，似写于被贬外放之时。上阕写当年津亭题词处，如今已是蛛网笼罩，苔晕青青，令人感怀；下阕写忆旧事不堪回首，知音难寻，令人感喟不已。作者多用反衬侧写、借物正意的手法，(...)
首句开门见山，点明“牛渚夜泊”。次句写牛渚夜景，大处落墨，展现出一片碧海青天、万里无云的境界。寥廓空明的天宇，和苍茫浩渺的西江，在夜色中融为一体，越显出境界的空阔渺远，而诗人置身其间时那种悠然神远的感受也就自然融合在(...)
①给事：给事中的省称，唐时属门下省，官阶正五品上。②洞门：指重(...)

相关赏析

方才聘礼取过来一观。［生］请观。［末］昔日汉梁鸿聘孟光，荆钗遗下，岂不是达古之家？这荆钗虽不是金银造，非是老夫面奉，管取门阑喜事谐。［老旦］将仕回见贡元，只说礼物轻微，表情而已。［末］谨领，谨领。
如今回来路途中，大雪纷纷满天飞。
①长林：指大片的树林，广阔的树林。荒：荒芜。幽姿：谓清幽秀美的姿态。逗：此处有散发、溢出之意。②每向句：谓秋兰即使在风中亦傲骨挺然，不屈服。几因句：谓兰于霜冻之后仍然散发芳香。③名(...)
从“荔枝诗”看东坡先生的岭南心境。 苏东坡于宋哲宗绍圣元年被人告以“讥斥先朝”的罪名被贬岭南，“不得签(...)
其实远方征人的“不还”与寒衣的“寄与不寄”并没有必然联系。女主人公是基于“君不还”的现实才制作冬衣，目的是让远方的丈夫得以御寒。征人掌握不了自己的命运，无论“寄与不寄”，女主人公实际上都面临着“君不还”的冷酷结局。她也明知这一点，故意在寄衣上生出波澜，是为了表现自己长期独守空房的一种怨恨。当然这种怨恨是基于团圆的愿望，本身仍意味着对丈夫的无限深情。又恨又爱，以恨示爱，这是闺妇的一种特有心态。这正是这支小曲情味的动人之处。
①滴滴：形容眼波不时注视的样子。睐：斜望。②琴心：以琴声达意。③绾：盘结。合欢双带：与“同心结”同意。④烧灯：指(...)

作者介绍

麹信陵 麹信陵，贞元元年进士第，为舒州望江令，有惠政。诗一卷，今存六首。