应天长（南屏晚钟）

应天长（南屏晚钟）原文：

上片献贺词祝寿。“杜陵”两句。“杜陵”，即陕西乐游原，在今长安县东南，汉宣帝葬于此，故名杜陵。杜甫曾居杜陵，因此自称杜陵布衣，又称少陵野老。所以这儿的“杜陵”似指代杜甫，也是作者的自诩。“红衣露”，“红衣”，即荷花的别称。“红衣露”，即为荷叶上的露水。此处是说：我攀折来杨柳枝，边狂舞边吟词，即席就用“红衣露”砚成墨汁，填下了这首《水龙吟》词为你祝寿。“仙桃”三句。点出尹的寿期在正月里。此处是说：因为目前时在正月，故没有寿桃献给寿星；只有那红梅怒放着祝寿，并且又助我大发灵感，将这首《水龙吟》词快快地写下去。“宫漏”三句，宫漏计时，鸡人报时。王维《和贾至舍人早朝大明宫之作》诗有“绛绩鸡人报晓筹”句，即谓鸡人官红布包头作鸡唱以警起百官上朝。此言鸡人官夜呼达旦，警策着百官们准时上朝，所以清晨之时在午门外会有百官们上朝时乘坐来的车骑嘶鸣声。词人说：而这就是你尹焕老兄已经做熟了的事情啊！这既写明了尹焕的地位，也点出当时两人都是住在京(...)
隐逸本为士大夫们所崇尚。杜甫说：“我难道真的这样傻，不想潇洒山林，度过时光吗？无奈生逢尧舜之君，不忍走开罢了。”从这里又转出一层意思：“生在尧舜一般的盛世，当然人才济济，难道少你一人不得吗？构造廊庙都是磐磐大才，原不少我这样一个人，但我却偏要挨上来。”诗人像这样讲，说不上什(...)
荀子的《劝学》是历来为人们所传诵的名篇，其(...)
隐逸本为士大夫们所崇尚。杜甫说：“我难道真的这样傻，不想潇洒山林，度过时光吗？无奈生逢尧舜之君，不忍走开罢了。”从这里又转出一层意思：“生在尧舜一般的盛世，当然人才济济，难道少你一人不得吗？构造廊庙都是磐磐大才，原不少我这样一个人，但我却偏要挨上来。”诗人像这样讲，说不上什(...)
唐代诗人王维写过一首《酬张少府》：“晚年唯好静，万事不关心。自顾无长策，空知返旧林。松风吹解带，山月照弹琴。君问穷通理，渔歌入浦深。”这首诗一方面明示作者“万事不关心”，一方面又描摹了他聆听“渔歌入浦深”的情状，所以归隐的题旨比较明显。而蔡确这首诗，却仅以“莞然独笑”、“数声渔笛”揭(...)
诗人同所爱不忍分别，又不得不分别，感情是千头万绪(...)
外弟：表弟。十年离乱：指安史之乱。安史之乱共历八年，十年是举起成数。一说，两人十年前见过面，经过十年离乱又相逢了。沧海：比喻世事的巨大变化。巴陵：现湖南省岳阳市，即诗中外弟将去的地方。别来：指分(...)

应天长（南屏晚钟）拼音解读：

shàng piàn xiàn hè cí zhù shòu 。“dù líng ”liǎng jù 。“dù líng ”，jí shǎn xī lè yóu yuán ，zài jīn zhǎng ān xiàn dōng nán ，hàn xuān dì zàng yú cǐ ，gù míng dù líng 。dù fǔ céng jū dù líng ，yīn cǐ zì chēng dù líng bù yī ，yòu chēng shǎo líng yě lǎo 。suǒ yǐ zhè ér de “dù líng ”sì zhǐ dài dù fǔ ，yě shì zuò zhě de zì xǔ 。“hóng yī lù ”，“hóng yī ”，jí hé huā de bié chēng 。“hóng yī lù ”，jí wéi hé yè shàng de lù shuǐ 。cǐ chù shì shuō ：wǒ pān shé lái yáng liǔ zhī ，biān kuáng wǔ biān yín cí ，jí xí jiù yòng “hóng yī lù ”yàn chéng mò zhī ，tián xià le zhè shǒu 《shuǐ lóng yín 》cí wéi nǐ zhù shòu 。“xiān táo ”sān jù 。diǎn chū yǐn de shòu qī zài zhèng yuè lǐ 。cǐ chù shì shuō ：yīn wéi mù qián shí zài zhèng yuè ，gù méi yǒu shòu táo xiàn gěi shòu xīng ；zhī yǒu nà hóng méi nù fàng zhe zhù shòu ，bìng qiě yòu zhù wǒ dà fā líng gǎn ，jiāng zhè shǒu 《shuǐ lóng yín 》cí kuài kuài dì xiě xià qù 。“gōng lòu ”sān jù ，gōng lòu jì shí ，jī rén bào shí 。wáng wéi 《hé jiǎ zhì shě rén zǎo cháo dà míng gōng zhī zuò 》shī yǒu “jiàng jì jī rén bào xiǎo chóu ”jù ，jí wèi jī rén guān hóng bù bāo tóu zuò jī chàng yǐ jǐng qǐ bǎi guān shàng cháo 。cǐ yán jī rén guān yè hū dá dàn ，jǐng cè zhe bǎi guān men zhǔn shí shàng cháo ，suǒ yǐ qīng chén zhī shí zài wǔ mén wài huì yǒu bǎi guān men shàng cháo shí chéng zuò lái de chē qí sī míng shēng 。cí rén shuō ：ér zhè jiù shì nǐ yǐn huàn lǎo xiōng yǐ jīng zuò shú le de shì qíng ā ！zhè jì xiě míng le yǐn huàn de dì wèi ，yě diǎn chū dāng shí liǎng rén dōu shì zhù zài jīng (...)
yǐn yì běn wéi shì dà fū men suǒ chóng shàng 。dù fǔ shuō ：“wǒ nán dào zhēn de zhè yàng shǎ ，bú xiǎng xiāo sǎ shān lín ，dù guò shí guāng ma ？wú nài shēng féng yáo shùn zhī jun1 ，bú rěn zǒu kāi bà le 。”cóng zhè lǐ yòu zhuǎn chū yī céng yì sī ：“shēng zài yáo shùn yī bān de shèng shì ，dāng rán rén cái jì jì ，nán dào shǎo nǐ yī rén bú dé ma ？gòu zào láng miào dōu shì pán pán dà cái ，yuán bú shǎo wǒ zhè yàng yī gè rén ，dàn wǒ què piān yào āi shàng lái 。”shī rén xiàng zhè yàng jiǎng ，shuō bú shàng shí (...)
xún zǐ de 《quàn xué 》shì lì lái wéi rén men suǒ chuán sòng de míng piān ，qí (...)
yǐn yì běn wéi shì dà fū men suǒ chóng shàng 。dù fǔ shuō ：“wǒ nán dào zhēn de zhè yàng shǎ ，bú xiǎng xiāo sǎ shān lín ，dù guò shí guāng ma ？wú nài shēng féng yáo shùn zhī jun1 ，bú rěn zǒu kāi bà le 。”cóng zhè lǐ yòu zhuǎn chū yī céng yì sī ：“shēng zài yáo shùn yī bān de shèng shì ，dāng rán rén cái jì jì ，nán dào shǎo nǐ yī rén bú dé ma ？gòu zào láng miào dōu shì pán pán dà cái ，yuán bú shǎo wǒ zhè yàng yī gè rén ，dàn wǒ què piān yào āi shàng lái 。”shī rén xiàng zhè yàng jiǎng ，shuō bú shàng shí (...)
táng dài shī rén wáng wéi xiě guò yī shǒu 《chóu zhāng shǎo fǔ 》：“wǎn nián wéi hǎo jìng ，wàn shì bú guān xīn 。zì gù wú zhǎng cè ，kōng zhī fǎn jiù lín 。sōng fēng chuī jiě dài ，shān yuè zhào dàn qín 。jun1 wèn qióng tōng lǐ ，yú gē rù pǔ shēn 。”zhè shǒu shī yī fāng miàn míng shì zuò zhě “wàn shì bú guān xīn ”，yī fāng miàn yòu miáo mó le tā líng tīng “yú gē rù pǔ shēn ”de qíng zhuàng ，suǒ yǐ guī yǐn de tí zhǐ bǐ jiào míng xiǎn 。ér cài què zhè shǒu shī ，què jǐn yǐ “wǎn rán dú xiào ”、“shù shēng yú dí ”jiē (...)
shī rén tóng suǒ ài bú rěn fèn bié ，yòu bú dé bú fèn bié ，gǎn qíng shì qiān tóu wàn xù (...)
wài dì ：biǎo dì 。shí nián lí luàn ：zhǐ ān shǐ zhī luàn 。ān shǐ zhī luàn gòng lì bā nián ，shí nián shì jǔ qǐ chéng shù 。yī shuō ，liǎng rén shí nián qián jiàn guò miàn ，jīng guò shí nián lí luàn yòu xiàng féng le 。cāng hǎi ：bǐ yù shì shì de jù dà biàn huà 。bā líng ：xiàn hú nán shěng yuè yáng shì ，jí shī zhōng wài dì jiāng qù de dì fāng 。bié lái ：zhǐ fèn (...)

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

外弟：表弟。十年离乱：指安史之乱。安史之乱共历八年，十年是举起成数。一说，两人十年前见过面，经过十年离乱又相逢了。沧海：比喻世事的巨大变化。巴陵：现湖南省岳阳市，即诗中外弟将去的地方。别来：指分(...)
见说红尘罩九衢。贪名逐利各区区。论得失，问荣枯。争似侬家占五湖。

相关赏析

诗人同所爱不忍分别，又不得不分别，感情是千头万绪(...)
“寄雁传书谢不能”，这一句从第一句(...)
黄叶声迟风歇。龛火夜寒明灭。残月却多情，来照先生归辙。清绝。清绝。透隙飞霜似雪。
絮叨叨蛩唧黄花砌。呀，看芙蓉没况向南池，饮茱萸无分赏东篱。见如今老菊(...)

作者介绍

李昌祚 （1616—1667）清湖北汉阳人，字文孙，号剑浦，别号过庐，又号来园。顺治九年进士，散馆授检讨，累官大理寺卿，决狱持平不阿。治理学，以利人济世为务。有《真山人集》。