登鹿门山怀古

登鹿门山怀古原文：

经过前面一番艰苦的探索(...)
“一曲危弦断客肠”。写楼上别筵情景：宴席将散，一曲哀弦，愁肠欲断。万种愁情，借琴曲传出，令人魄荡魂销。首句便给通篇定下了基调，接着，作者又将笔对准到河桥(...)
经过前面一番艰苦的探索(...)
词从南郑幕府生活写起。发端两句，对他一生中最难忘的这段戎马生涯作了一往情深的追忆。在华丽的明灯下与同僚纵情赌博，骑上骏马猎射驰驱，这是多么豪迈的生活！当时南郑地处西北边防，为恢复中原的战略据点。王炎入川时，宋孝宗曾面谕布置北伐工作；陆游也曾为王炎规划进取之策，说“经略中原必自长安始，取长安必自陇右始”（见《宋史·陆游传》）。他初抵南郑时满怀信心地唱道：“国家四纪失中原，师出江淮未易吞。会看金鼓从天下，却用关中作本根。”（《山南行》）因此，他在军中心情极为舒畅，遂有“华灯纵博”、“雕鞍驰射”的“当年豪举”。词句显得激昂整炼，入势豪迈(...)
重帘未卷影沈沈，
“一曲危弦断客肠”。写楼上别筵情景：宴席将散，一曲哀弦，愁肠欲断。万种愁情，借琴曲传出，令人魄荡魂销。首句便给通篇定下了基调，接着，作者又将笔对准到河桥(...)
这是一首教子诗，(...)
倾国芳容正娇媚，家豪富比陶朱。郎才女貌非凡比，(...)
别人笑我做奸臣，我做奸臣笑别人。我须死后才还报，他在生前早丧身。小官少傅费无忌是也。自从临潼斗宝之后，谁想太傅伍奢无礼，他在平公面前搬弄我许多的是非，不想被我预先说过，倒惹的平公大怒，将伍奢并家属尽皆拿来杀坏了。我想伍奢二子皆有些本事，怕他日后报仇，已将他大的孩儿伍尚赚的来，也杀坏了。只有他小的孩儿，乃是伍员，他在临潼会上，秦穆公赐他白金宝剑，称为盟府，文欺百里奚，武胜秦姬辇，拳打蒯聩，脚踢卞庄，保十七国公子无事回还。他如今现为十三太保大将军，樊城太守。那厮若知道我杀了他一家老小，他肯和我干罢？我着他有备算无备，无备则盖着草荐睡。我如今着我大的孩儿费得雄，他也是个好汉，常在教场中和小的们打髀殖耍子，我如今着人叫他来，着他诈传平公的命，将伍员赚将来，拿住哈喇了，俺便是剪草除根，萌芽不发。左右那里，去教场中寻将费得雄来者。费得雄安在？我做将军只会掩，兵书战策没半点。我家不开粉铺行，怎么爷儿两个尽搽脸？自家非别，乃是费无忌的靴后跟。甚么靴后跟？可是长子哩。我正在教场中耍子，老头儿呼唤，须索走一遭去。不索报复，我自过去。老儿唤我大叔那厢使用？费得雄，唤你来别无甚事，我将伍奢父子并一家老小尽皆杀坏了，则有伍员一个现在樊城。你今诈传平公之命，宣那伍员去。则说是临潼斗宝之后，多有汗马功劳，宣你入朝为相，出朝为将。若赚的来时，也将他杀坏了，便是翦草除根，萌芽不发。你则今日直至樊城赚伍员走一遭去。老儿放心，凭着我三寸不烂之舌，见了伍员，不怕他不来。若不来，我便拳撞脚踢，也不怕他不死。你看我家老头儿这等不中用，那拳头刚擦的一擦，便一个脚稍天哩。嗨，这弟子孩儿(...)
年、月、日，季父愈闻汝丧之七日，乃能衔哀致诚，使建中远具时羞之奠，告汝十二郎之灵： 　　呜呼！吾少孤，及长，不省所怙，惟兄嫂是依。中年，兄殁南方，吾与汝俱幼，从嫂归葬河阳。既又与汝就食江南。零丁孤苦，未尝一日相离也。吾上有三兄，皆不幸早世。承先人后者，在孙惟汝，在子惟吾。两世一身，形单影只。嫂尝抚汝指吾而言曰：“韩氏两世，惟此而已！”汝时尤小，当不复记忆。吾时虽能记忆，亦未知其言之悲也。 　　吾年十九，始来京城。其后四年，而归视汝。又四年，吾往河阳省坟墓，遇汝从嫂丧来葬。又二年，吾佐董丞相于汴州，汝来省吾。止一岁，请归取其孥。明年，丞相薨。吾去汴州，汝不果来。是年，吾佐戎徐州，使取汝者始行，吾又罢去，汝又不果来。吾念汝从于东，东亦客也，不可以久；图久远者，莫如西归，将成家而致汝。呜呼！孰谓汝遽去吾而殁乎！吾与汝俱少年，以为虽暂相别，终当久相与处。故舍汝而旅食京师，以求斗斛之禄。诚知其如此，虽万乘之公相，吾不以一日辍汝而就也。 　　去年，孟东野往。吾书与汝曰：“吾年未四十，而视茫茫，而发苍苍，而齿牙动摇。念诸父与诸兄，皆康强而早世。如吾之衰者，其能久存乎？吾不可去，汝不肯来，恐旦暮死，而汝抱无涯之戚也！”孰谓少者殁而长者存，强者夭而病者全乎！ 　　呜呼！其信然邪？其梦邪？其传之非其真邪？信也，吾兄之盛德而夭其嗣乎？汝之纯明而不克蒙其泽乎？少者、强者而夭殁，长者、衰者而存全乎？未可以为信也。梦也，传之非其真也，东野之书，耿兰之报，何为而在吾侧也？呜呼！其信然矣！吾兄之盛德而夭其嗣矣！汝之纯明宜业其家者，不克蒙其泽矣！所谓天者诚难测，而神者诚难明矣！所谓理者不可推，而寿者不可知矣！ 　　虽然，吾自今年来，苍苍者或化而为白矣，动摇者或脱而落矣。毛血日益衰，志气日益微，几何不从汝而死也。死而有知，其几何离；其无知，悲不几时，而不悲者无穷期矣。 　　汝之子始十岁，吾之子始五岁。少而强者不可保，如此孩提者，又可冀其成立邪?呜呼哀哉！呜呼哀哉！ 　　汝去年书云：“比得软脚病，往往而剧。”吾曰：“是疾也，江南之人，常常有之。”未始以为忧也。呜呼！ 其竟以此而殒其生乎？抑别有疾而至斯极乎？ 　　汝之书，六月十七日也(...)
 诗人运用描写、记叙、议论、抒情相结合的手法，完成了这首有名的乐府诗。先以文彩艳丽的笔法描绘了牡丹妖艳迷人的姿色。继写由于牡丹的妖艳而引逗出卿士赏花的狂热场面。然后笔锋一转，一针见血地指出：这种重华不重实的流弊，由来已久。值得注意的是，诗人在这里没有采取直接抨击卿士的办法，而是采取一种委惋的方式，说“卿士爱花心”是由于“牡丹妖艳色”所致。希望老天施展造化力来减却牡丹的妖艳色，削退卿士的爱花心。最后正面提出： “同似吾君忧稼穑”的主张。白居易提倡天子与卿士关心农(...)
倾国芳容正娇媚，家豪富比陶朱。郎才女貌非凡比，(...)

登鹿门山怀古拼音解读：

jīng guò qián miàn yī fān jiān kǔ de tàn suǒ (...)
“yī qǔ wēi xián duàn kè cháng ”。xiě lóu shàng bié yàn qíng jǐng ：yàn xí jiāng sàn ，yī qǔ āi xián ，chóu cháng yù duàn 。wàn zhǒng chóu qíng ，jiè qín qǔ chuán chū ，lìng rén pò dàng hún xiāo 。shǒu jù biàn gěi tōng piān dìng xià le jī diào ，jiē zhe ，zuò zhě yòu jiāng bǐ duì zhǔn dào hé qiáo (...)
jīng guò qián miàn yī fān jiān kǔ de tàn suǒ (...)
cí cóng nán zhèng mù fǔ shēng huó xiě qǐ 。fā duān liǎng jù ，duì tā yī shēng zhōng zuì nán wàng de zhè duàn róng mǎ shēng yá zuò le yī wǎng qíng shēn de zhuī yì 。zài huá lì de míng dēng xià yǔ tóng liáo zòng qíng dǔ bó ，qí shàng jun4 mǎ liè shè chí qū ，zhè shì duō me háo mài de shēng huó ！dāng shí nán zhèng dì chù xī běi biān fáng ，wéi huī fù zhōng yuán de zhàn luè jù diǎn 。wáng yán rù chuān shí ，sòng xiào zōng céng miàn yù bù zhì běi fá gōng zuò ；lù yóu yě céng wéi wáng yán guī huá jìn qǔ zhī cè ，shuō “jīng luè zhōng yuán bì zì zhǎng ān shǐ ，qǔ zhǎng ān bì zì lǒng yòu shǐ ”（jiàn 《sòng shǐ ·lù yóu chuán 》）。tā chū dǐ nán zhèng shí mǎn huái xìn xīn dì chàng dào ：“guó jiā sì jì shī zhōng yuán ，shī chū jiāng huái wèi yì tūn 。huì kàn jīn gǔ cóng tiān xià ，què yòng guān zhōng zuò běn gēn 。”（《shān nán háng 》）yīn cǐ ，tā zài jun1 zhōng xīn qíng jí wéi shū chàng ，suí yǒu “huá dēng zòng bó ”、“diāo ān chí shè ”de “dāng nián háo jǔ ”。cí jù xiǎn dé jī áng zhěng liàn ，rù shì háo mài (...)
zhòng lián wèi juàn yǐng shěn shěn ，
“yī qǔ wēi xián duàn kè cháng ”。xiě lóu shàng bié yàn qíng jǐng ：yàn xí jiāng sàn ，yī qǔ āi xián ，chóu cháng yù duàn 。wàn zhǒng chóu qíng ，jiè qín qǔ chuán chū ，lìng rén pò dàng hún xiāo 。shǒu jù biàn gěi tōng piān dìng xià le jī diào ，jiē zhe ，zuò zhě yòu jiāng bǐ duì zhǔn dào hé qiáo (...)
zhè shì yī shǒu jiāo zǐ shī ，(...)
qīng guó fāng róng zhèng jiāo mèi ，jiā háo fù bǐ táo zhū 。láng cái nǚ mào fēi fán bǐ ，(...)
bié rén xiào wǒ zuò jiān chén ，wǒ zuò jiān chén xiào bié rén 。wǒ xū sǐ hòu cái hái bào ，tā zài shēng qián zǎo sàng shēn 。xiǎo guān shǎo fù fèi wú jì shì yě 。zì cóng lín tóng dòu bǎo zhī hòu ，shuí xiǎng tài fù wǔ shē wú lǐ ，tā zài píng gōng miàn qián bān nòng wǒ xǔ duō de shì fēi ，bú xiǎng bèi wǒ yù xiān shuō guò ，dǎo rě de píng gōng dà nù ，jiāng wǔ shē bìng jiā shǔ jìn jiē ná lái shā huài le 。wǒ xiǎng wǔ shē èr zǐ jiē yǒu xiē běn shì ，pà tā rì hòu bào chóu ，yǐ jiāng tā dà de hái ér wǔ shàng zuàn de lái ，yě shā huài le 。zhī yǒu tā xiǎo de hái ér ，nǎi shì wǔ yuán ，tā zài lín tóng huì shàng ，qín mù gōng cì tā bái jīn bǎo jiàn ，chēng wéi méng fǔ ，wén qī bǎi lǐ xī ，wǔ shèng qín jī niǎn ，quán dǎ kuǎi kuì ，jiǎo tī biàn zhuāng ，bǎo shí qī guó gōng zǐ wú shì huí hái 。tā rú jīn xiàn wéi shí sān tài bǎo dà jiāng jun1 ，fán chéng tài shǒu 。nà sī ruò zhī dào wǒ shā le tā yī jiā lǎo xiǎo ，tā kěn hé wǒ gàn bà ？wǒ zhe tā yǒu bèi suàn wú bèi ，wú bèi zé gài zhe cǎo jiàn shuì 。wǒ rú jīn zhe wǒ dà de hái ér fèi dé xióng ，tā yě shì gè hǎo hàn ，cháng zài jiāo chǎng zhōng hé xiǎo de men dǎ bì zhí shuǎ zǐ ，wǒ rú jīn zhe rén jiào tā lái ，zhe tā zhà chuán píng gōng de mìng ，jiāng wǔ yuán zuàn jiāng lái ，ná zhù hā lǎ le ，ǎn biàn shì jiǎn cǎo chú gēn ，méng yá bú fā 。zuǒ yòu nà lǐ ，qù jiāo chǎng zhōng xún jiāng fèi dé xióng lái zhě 。fèi dé xióng ān zài ？wǒ zuò jiāng jun1 zhī huì yǎn ，bīng shū zhàn cè méi bàn diǎn 。wǒ jiā bú kāi fěn pù háng ，zěn me yé ér liǎng gè jìn chá liǎn ？zì jiā fēi bié ，nǎi shì fèi wú jì de xuē hòu gēn 。shèn me xuē hòu gēn ？kě shì zhǎng zǐ lǐ 。wǒ zhèng zài jiāo chǎng zhōng shuǎ zǐ ，lǎo tóu ér hū huàn ，xū suǒ zǒu yī zāo qù 。bú suǒ bào fù ，wǒ zì guò qù 。lǎo ér huàn wǒ dà shū nà xiāng shǐ yòng ？fèi dé xióng ，huàn nǐ lái bié wú shèn shì ，wǒ jiāng wǔ shē fù zǐ bìng yī jiā lǎo xiǎo jìn jiē shā huài le ，zé yǒu wǔ yuán yī gè xiàn zài fán chéng 。nǐ jīn zhà chuán píng gōng zhī mìng ，xuān nà wǔ yuán qù 。zé shuō shì lín tóng dòu bǎo zhī hòu ，duō yǒu hàn mǎ gōng láo ，xuān nǐ rù cháo wéi xiàng ，chū cháo wéi jiāng 。ruò zuàn de lái shí ，yě jiāng tā shā huài le ，biàn shì jiǎn cǎo chú gēn ，méng yá bú fā 。nǐ zé jīn rì zhí zhì fán chéng zuàn wǔ yuán zǒu yī zāo qù 。lǎo ér fàng xīn ，píng zhe wǒ sān cùn bú làn zhī shé ，jiàn le wǔ yuán ，bú pà tā bú lái 。ruò bú lái ，wǒ biàn quán zhuàng jiǎo tī ，yě bú pà tā bú sǐ 。nǐ kàn wǒ jiā lǎo tóu ér zhè děng bú zhōng yòng ，nà quán tóu gāng cā de yī cā ，biàn yī gè jiǎo shāo tiān lǐ 。hēi ，zhè dì zǐ hái ér (...)
nián 、yuè 、rì ，jì fù yù wén rǔ sàng zhī qī rì ，nǎi néng xián āi zhì chéng ，shǐ jiàn zhōng yuǎn jù shí xiū zhī diàn ，gào rǔ shí èr láng zhī líng ： 　　wū hū ！wú shǎo gū ，jí zhǎng ，bú shěng suǒ hù ，wéi xiōng sǎo shì yī 。zhōng nián ，xiōng mò nán fāng ，wú yǔ rǔ jù yòu ，cóng sǎo guī zàng hé yáng 。jì yòu yǔ rǔ jiù shí jiāng nán 。líng dīng gū kǔ ，wèi cháng yī rì xiàng lí yě 。wú shàng yǒu sān xiōng ，jiē bú xìng zǎo shì 。chéng xiān rén hòu zhě ，zài sūn wéi rǔ ，zài zǐ wéi wú 。liǎng shì yī shēn ，xíng dān yǐng zhī 。sǎo cháng fǔ rǔ zhǐ wú ér yán yuē ：“hán shì liǎng shì ，wéi cǐ ér yǐ ！”rǔ shí yóu xiǎo ，dāng bú fù jì yì 。wú shí suī néng jì yì ，yì wèi zhī qí yán zhī bēi yě 。 　　wú nián shí jiǔ ，shǐ lái jīng chéng 。qí hòu sì nián ，ér guī shì rǔ 。yòu sì nián ，wú wǎng hé yáng shěng fén mù ，yù rǔ cóng sǎo sàng lái zàng 。yòu èr nián ，wú zuǒ dǒng chéng xiàng yú biàn zhōu ，rǔ lái shěng wú 。zhǐ yī suì ，qǐng guī qǔ qí nú 。míng nián ，chéng xiàng hōng 。wú qù biàn zhōu ，rǔ bú guǒ lái 。shì nián ，wú zuǒ róng xú zhōu ，shǐ qǔ rǔ zhě shǐ háng ，wú yòu bà qù ，rǔ yòu bú guǒ lái 。wú niàn rǔ cóng yú dōng ，dōng yì kè yě ，bú kě yǐ jiǔ ；tú jiǔ yuǎn zhě ，mò rú xī guī ，jiāng chéng jiā ér zhì rǔ 。wū hū ！shú wèi rǔ jù qù wú ér mò hū ！wú yǔ rǔ jù shǎo nián ，yǐ wéi suī zàn xiàng bié ，zhōng dāng jiǔ xiàng yǔ chù 。gù shě rǔ ér lǚ shí jīng shī ，yǐ qiú dòu hú zhī lù 。chéng zhī qí rú cǐ ，suī wàn chéng zhī gōng xiàng ，wú bú yǐ yī rì chuò rǔ ér jiù yě 。 　　qù nián ，mèng dōng yě wǎng 。wú shū yǔ rǔ yuē ：“wú nián wèi sì shí ，ér shì máng máng ，ér fā cāng cāng ，ér chǐ yá dòng yáo 。niàn zhū fù yǔ zhū xiōng ，jiē kāng qiáng ér zǎo shì 。rú wú zhī shuāi zhě ，qí néng jiǔ cún hū ？wú bú kě qù ，rǔ bú kěn lái ，kǒng dàn mù sǐ ，ér rǔ bào wú yá zhī qī yě ！”shú wèi shǎo zhě mò ér zhǎng zhě cún ，qiáng zhě yāo ér bìng zhě quán hū ！ 　　wū hū ！qí xìn rán xié ？qí mèng xié ？qí chuán zhī fēi qí zhēn xié ？xìn yě ，wú xiōng zhī shèng dé ér yāo qí sì hū ？rǔ zhī chún míng ér bú kè méng qí zé hū ？shǎo zhě 、qiáng zhě ér yāo mò ，zhǎng zhě 、shuāi zhě ér cún quán hū ？wèi kě yǐ wéi xìn yě 。mèng yě ，chuán zhī fēi qí zhēn yě ，dōng yě zhī shū ，gěng lán zhī bào ，hé wéi ér zài wú cè yě ？wū hū ！qí xìn rán yǐ ！wú xiōng zhī shèng dé ér yāo qí sì yǐ ！rǔ zhī chún míng yí yè qí jiā zhě ，bú kè méng qí zé yǐ ！suǒ wèi tiān zhě chéng nán cè ，ér shén zhě chéng nán míng yǐ ！suǒ wèi lǐ zhě bú kě tuī ，ér shòu zhě bú kě zhī yǐ ！ 　　suī rán ，wú zì jīn nián lái ，cāng cāng zhě huò huà ér wéi bái yǐ ，dòng yáo zhě huò tuō ér luò yǐ 。máo xuè rì yì shuāi ，zhì qì rì yì wēi ，jǐ hé bú cóng rǔ ér sǐ yě 。sǐ ér yǒu zhī ，qí jǐ hé lí ；qí wú zhī ，bēi bú jǐ shí ，ér bú bēi zhě wú qióng qī yǐ 。 　　rǔ zhī zǐ shǐ shí suì ，wú zhī zǐ shǐ wǔ suì 。shǎo ér qiáng zhě bú kě bǎo ，rú cǐ hái tí zhě ，yòu kě jì qí chéng lì xié ?wū hū āi zāi ！wū hū āi zāi ！ 　　rǔ qù nián shū yún ：“bǐ dé ruǎn jiǎo bìng ，wǎng wǎng ér jù 。”wú yuē ：“shì jí yě ，jiāng nán zhī rén ，cháng cháng yǒu zhī 。”wèi shǐ yǐ wéi yōu yě 。wū hū ！ qí jìng yǐ cǐ ér yǔn qí shēng hū ？yì bié yǒu jí ér zhì sī jí hū ？ 　　rǔ zhī shū ，liù yuè shí qī rì yě (...)
 shī rén yùn yòng miáo xiě 、jì xù 、yì lùn 、shū qíng xiàng jié hé de shǒu fǎ ，wán chéng le zhè shǒu yǒu míng de lè fǔ shī 。xiān yǐ wén cǎi yàn lì de bǐ fǎ miáo huì le mǔ dān yāo yàn mí rén de zī sè 。jì xiě yóu yú mǔ dān de yāo yàn ér yǐn dòu chū qīng shì shǎng huā de kuáng rè chǎng miàn 。rán hòu bǐ fēng yī zhuǎn ，yī zhēn jiàn xuè dì zhǐ chū ：zhè zhǒng zhòng huá bú zhòng shí de liú bì ，yóu lái yǐ jiǔ 。zhí dé zhù yì de shì ，shī rén zài zhè lǐ méi yǒu cǎi qǔ zhí jiē pēng jī qīng shì de bàn fǎ ，ér shì cǎi qǔ yī zhǒng wěi wǎn de fāng shì ，shuō “qīng shì ài huā xīn ”shì yóu yú “mǔ dān yāo yàn sè ”suǒ zhì 。xī wàng lǎo tiān shī zhǎn zào huà lì lái jiǎn què mǔ dān de yāo yàn sè ，xuē tuì qīng shì de ài huā xīn 。zuì hòu zhèng miàn tí chū ： “tóng sì wú jun1 yōu jià sè ”de zhǔ zhāng 。bái jū yì tí chàng tiān zǐ yǔ qīng shì guān xīn nóng (...)
qīng guó fāng róng zhèng jiāo mèi ，jiā háo fù bǐ táo zhū 。láng cái nǚ mào fēi fán bǐ ，(...)

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

倾国芳容正娇媚，家豪富比陶朱。郎才女貌非凡比，(...)
⑴天山(...)
许询胜具。优旃滑稽，落下历数。曼容自免，子平毕娶。
望久，望(...)

相关赏析

燮理阴阳为辅弼，调和鼎鼐理盐梅。忠肝义胆扶王业，立国安邦作柱石。老夫范仲淹是也。今因虏寇作乱，侵扰边庭，唐介侍御，举荐延寿马，已着陈尧佐中书，直至云州，宣延寿马回朝，至今尚不见到。令人门首觑者，来时报我知道。理会的。小官延寿马是也。蒙圣恩着陈中书取俺为将，离了云州，行了旬日，己到了京师。参谋使把军马屯札城外，咱见大人去来。将军，俺离了云州，来到京师相府门首也。左右接了马者。令人报复去，道有陈尧佐宣延寿马回还也。理会的。报的大人得知，有陈尧佐宣延寿马回还也。语未悬口，果然宣至了也。道有请。理会的。有请。大人，小官宣延寿马回京也。久闻将军雄才大略，弓马熟闲，有万夫不当之勇，千战千赢之力，真为世之虎将。大人，据小官才轻德薄，智穷量浅，何足挂念。将军，宣你来不为别事。今有虏寇耶律万户，侵犯边庭，无人可敌。延寿马，你望阙跪者，听圣人的命：将你在前的过犯，尽皆饶免，复还旧职。着你为前部先锋，葛监军为合后，统领人马，在雁门关取齐，征伐虏寇。着参谋李信，领兵截杀。则要您奋勇当先，得胜而回，另有加官赐赏，望阙谢了恩者。感谢圣恩。大人，某觑虏寇有如翻掌，量他何足道哉！
 诗人运用描写、记叙、议论、抒情相结合的手法，完成了这首有名的乐府诗。先以文彩艳丽的笔法描绘了牡丹妖艳迷人的姿色。继写由于牡丹的妖艳而引逗出卿士赏花的狂热场面。然后笔锋一转，一针见血地指出：这种重华不重实的流弊，由来已久。值得注意的是，诗人在这里没有采取直接抨击卿士的办法，而是采取一种委惋的方式，说“卿士爱花心”是由于“牡丹妖艳色”所致。希望老天施展造化力来减却牡丹的妖艳色，削退卿士的爱花心。最后正面提出： “同似吾君忧稼穑”的主张。白居易提倡天子与卿士关心农(...)
在抒情方式之选择上，《伐木(...)
张绛帷以襜襜兮，风邑邑而蔽之。
这两句交代了赏牡丹时人们的欣喜(...)
赫奕丹青庙貌隆，天分五岳镇西东。时人不识阴功大，但看香烟散满空。吾神乃东岳殿前灵派侯是也。想东岳泰山者，乃群仙之祖，万峰之尊，天地之孙，神灵之祚，在于兖州地方。古有金轮皇帝，妻乃弥轮仙女，夜梦吞二日，觉而有孕，所生二子，长曰金虹氏，次曰金蝉氏。金虹氏乃东岳圣帝是也。圣帝在长白山有功，封为古岁太岳真人，汉明帝时封为泰山元帅，管十八地狱七十四司生死之期。自尧舜禹汤周秦汉魏，则有都天府君之位。自唐武后垂拱三年七月初一日，封为东岳之神，至开元十三年，加为天齐王，宋真宗朝封为东岳齐大生神圣帝。这的是天地循环，周而复始。便好道：不孝谩烧千束纸，亏心空爇万炉香。神灵本是正直做，不受人间枉法赃。如今阳世有一人，乃是贾仁。此人在吾神庙中埋天怨地，告诉神明，只说不怜悯他。想他今日必然又来告诉，吾神自有个显应。这早晚敢待来也！又无房舍又无田，每日城南窑里眠。一般带眼安眉汉，何事手中偏没钱？小可曹州人氏贾仁的便是。幼年间父母双亡，别无甚亲眷，则我单身独自，人见我十分过的艰难，都唤我做穷贾儿。想人生世间，有那等骑鞍压马，富贵奢华，吃好的，穿好的，用好的。他也是一世人，偏贾仁吃了那早起的，无那晚夕的；每日烧地眠炙地卧，衣不遮身，食不充口，可也是一世人。天那！你也睁开眼波，兀的不穷杀贾仁也！我每日家不会做甚么营生，则是与人家挑土筑墙，和泥托坯，担水运浆，做坌工生活度日，到晚来在那破瓦窑中安身。今日替人家打着一堵儿墙，打起半堵儿，只为气力不加，还有半堵儿不曾打的。我如今困乏了，且歇一歇。这里有一所东岳灵派侯庙，我去那庙中诉我这苦楚去，就烧一炷香去。天那，兀的不穷杀贾仁也！我也无那香，只是捻土为香，祷告神灵可怜见。小人是贾仁，想有那等骑鞍压马，穿罗着锦，吃好的，用好的，他也是一世人。我贾仁也是一世(...)

作者介绍

邓伯凯 邓伯凯，号迂叟。元末隐居不仕，洪武四年（一三七一）以经明行修荐授番禺县训导，升太平府教授。有《龙江八景诗》。《顺德龙江乡志》卷三有传。